Της Ευτυχίας Λαμπροπούλου 

Θα ήθελα να αρχίσω κάπως αλλιώς , όμως σε αυτό το κείμενο δεν γίνεται να μη βάλω βιογραφικά μου στοιχεία . Μέσα δεκαετίας ’90 (1994-1995) όταν ως μαθήτρια πέρασα τις πύλες της πολιτικής . Πιστεύοντας στις αρχές του φιλελευθερισμού και της ελεύθερης αγοράς , βλέποντας το ρομαντισμό των άλλων ιδεολογιών οι οποίες όπως φαινόταν ήταν ευήκοες μεν, πρακτικώς ανεφάρμοστες δε,  βρέθηκα στη Ν.Δ. Άρχισα ένα ταξίδι  όχι για να βολευτώ , αλλά γιατί πίστευα πως μέσα από τη πολιτική μπορεί κανείς να προσφέρει . Εδώ κάπου γελάνε μιας και η ζωή το αντίθετο μου έδειξε … Δεν άργησα να προσγειωθώ στη ζοφερή πραγματικότητα.

Τη δεκαετία του ’80 αν δεν ήσουν στη Νεολαία του ΠΑΣΟΚ δεν μπορούσες να κάνεις βήμα . Τι κι αν είχες πτυχία και περγαμηνές αν δεν πέρναγες από την κλαδική να δώσεις τα διαπιστευτήριά σου και να εφοδιαστείς με τη πράσινη κάρτα , ανοιχτή πόρτα δεν έβλεπες  μπροστά σου . Τι πόρτα  ; Χαραμάδα ανοιχτή δεν υπήρχε . Οι απολιτίκ δεν είχαν θέση στην Ελλάδα του ρουσφετιού.

Έπειτα ήρθαν οι μέλισσες , ωχ τι είπα ; Ποιες μέλισσες ; Οι Κένταυροι και οι Ρέιντζερς , οι οποίοι όταν δεν παίζανε ξύλο μεταξύ τους , παίζανε με καδρόνια, λοστούς και τσεκούρια με τη νεολαία του ΠΑΣΟΚ … Και μετά σου λένε η κομματικοκρατία δεν είναι το όπιο του λαού . Βρε τι μας λες; Ποδοσφαιροποιήθηκε η πολιτική και κομματικοποιήθηκε το ποδόσφαιρο . Με μόνο έπαθλο αν θα βγουν οι Γαλάζιοι ή οι Πράσινοι . Ποιοι θα διεκδικήσουν θεσούλα στο δημόσιο ή ποιοι θα πάνε διακοπές σε παραμεθόριο; Κάπως έτσι  ο κρατισμός πήρε φωτιά, δυστυχώς μια κατάσταση που άρχισε τότε και κράτησε για δυο δεκαετίες, που αν δεν υπήρχε η οικονομική κρίση  θα εξακολουθούσε να υπάρχει. Συγγνώμη λάθος η ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ τον επανέφερε, δυναμικό το καμ μπακ  του κρατισμού .

Δεν θα μιλήσω για τη ΚΝΕ γιατί πολύ απλά έκλεισε το εργοστάσιο στη Ρωσία και προσπαθεί να ανοίξει στην Ελλάδα ψιλικατζίδικο . Όλοι όσοι περάσανε από εκεί με τα αμπέχονα και τις κελεμπίες , με τα κείμενα , του Μάρξ , Εγγελς κλπ με  τις θεωρίες του Σταλινισμού αγκαλιά , κατέληξαν να είναι  φανατικοί υπέρμαχοι του Γκούτσι και του Αρμάνι. Αν τους ρωτήσεις θα σου πουν … Ε νεανική τρέλα για να πάμε κόντρα στο κατεστημένο των γονιών μας.

Τέλος , μην ξεχνάμε τους αριστερούς, που φρόντισαν να εξαργυρώσουν το Πολυτεχνείο με τον καλύτερο δυνατό τρόπο στη μεταπολιτευτική Ελλάδα, κρατώντας θεσάρες , θέσεις και θεσούλες .

Ας έρθω λοιπόν στο σήμερα . Οι κομματικές νεολαίες… Τι εξυπηρετούν ; Ποιόν εξυπηρετούν και γιατί υφίστανται ;

Εξυπηρετούν τη παραγωγή πολιτικού λόγου … Α μάλιστα !!! Υπέροχα , σε μια Χώρα όπου τα πολιτικά επιχειρήματα έχουν αντικατασταθεί από ύβρεις , κουτσομπολιά τύπου παραπολιτικών σχολίων και τα Social media να παίρνουν φωτιά με ατάκες και φωτογραφίες . Η πολιτική πλέον είτε αρέσει είτε όχι ασκείται από τον καναπέ. Σε άλλες Χώρες δεν χρειάζεται ο/η ψηφοφόρος να πάει καν στη κάλπη έχει τη δυνατότητα να ψηφίζει μέσα από τον υπολογιστή του.

Από την εμπειρία μου ένα διδάχτηκα . Είναι επικίνδυνο μέσα στον ίδιο πολιτικό χώρο να είσαι με τους άλλους. Η νεολαία προσφέρει υπηρεσίες , σε συγκεκριμένους πολιτικούς και πολιτικά γραφεία κάτι σαν τον Γκρούεζα στη ταινία υπάρχει και φιλότιμο ( σε ρόλο κομματάρχη ) . Μόνο που στην εν λόγω περίπτωση οι κομματάρχες – νεολαίοι δεν έχουν κανένα φιλότιμο . Πάνω από την  ιδεολογία είναι το κέρδος . Τι θα κερδίσουν και πόσα ; Από πορτιέρηδες  σε νυχτερινά μαγαζιά,  κονέ ( connection ) με καταστηματάρχες για πάρτι , ταξίδια,  έως και κατευθυνόμενους ψήφους σε άλλες παρατάξεις , όλα αυτά με γνώμονα τα καλά και συμφέροντα της τσέπης αυτών.

Ποιος  κερδίζει; Αυτονόητο , ο εκάστοτε κομματικός μηχανισμός  που προάγει τις μετριότητες και  βάζει σε  καίριες θέσεις ανθρώπους όπου κάτω από άλλες συνθήκες δεν θα τους εμπιστευόσουν ούτε περίπτερο να κρατήσουν . Γιατί το να είσαι ακόμα και περιπτεράς  προϋποθέτει οξυδέρκεια. Κάτι που πολλοί από αυτούς δεν διαθέτουν . Πριν μερικά χρόνια σε ένα νησί ρώτησαν κάποιον …Τι δουλειά κάνεις ; Η απάντησή του ήταν … Κομματικό στέλεχος !!! Τα συμπεράσματα δικά σας .

Τέλος , σε μια Χώρα που παραπαίει  το τελευταίο που  θέλουμε να βλέπουμε είναι φαινόμενα νέων να λειτουργούν και να δρουν με παλαιοκομματικές συμπεριφορές . Να εργάζονται με γνώμονα το συμφέρον τους τοποθετώντας το ΕΓΩ  πάνω από ΕΜΕΙΣ . Μακάρι να έρθει εκείνη  η ημέρα , έτσι ώστε να  μην έχουμε φυντάνια σαν τον Γεν. Γραμματέα νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ που διόρισε  όλο του το σόι με σκοπό να εξαργυρώσει τους αγώνες του Παππού του . Ούτε συμπεριφορές σαν αυτές που είδαμε πρόσφατα στο συνέδριο της νεολαίας της Νέας Δημοκρατίας.

Ο  Κυριάκος έδωσε το στίγμα της ανανέωσης  καιρός να μπει καθαρός αέρας  στη πολιτική , αρχής γενομένης από τη νεολαία. Ας ανοίξουν όλα τα κόμματα  τη πόρτα στη κοινωνία , βάζοντας επιτέλους  λουκέτο  στον ξύλινο λόγο και στο κακό παρελθόν αυτού του τόπου. Την ώρα που η Χώρα μας μαστίζεται από ένα σωρό  προβλήματα , οι νέοι οφείλουν να δώσουν πρώτοι το παράδειγμα της προσφοράς και του εθελοντισμού πάνω και πέρα από κομματικά στεγανά. Μήπως και η κοινωνίας μας γίνει λίγο καλύτερη. Καλό είναι να δίνει κανείς τη ψυχή του για ότι αξίζει πραγματικά , το χαμόγελο στα μάτια των ανθρώπων όταν τους δίνεις το ελάχιστο είναι πολύ πιο  ισχυρό από τις όποιες πολιτικές περγαμηνές και θώκους . Όποιος κατάλαβε … Κατάλαβε !!!