Τι θέλει η Θεσσαλονίκη που της μένουν μόνο τα τσαγκαράδικα…; Μια διάκριση. Ρίξε της ένα «βιομηχανική πρωτεύουσα της χώρας» και καθαρίσαμε.

Τόσο απλά. Όχι θα κάτσουμε να σκάσουμε. Και τι μας νοιάζει εμάς για την Θεσσαλονίκη που μένει χωρίς φουγάρα… Γιατί να σκάσουμε επειδή, όλο το 2017, έκλειναν, στη συμπρωτεύουσα, 2 βιοτεχνίες την ημέρα!!!

Ιδιώτες δεν είναι; Ιδιωτικές δεν είναι οι βιομηχανίες και οι βιοτεχνίες. Ε, στα τσακίδια…, που λέει και ο Καρανίκας, με το όνομα…

Κοτζάμ πρωθυπουργός πήγε και τους έκανε «δικαιωματικά…» (έτσι το είπε ο Τσίπρας) «πρωτευουσιάνους της ελληνικής βιομηχανίας». Και ας φτάνει δεν φτάνει το 15%, η ντόπια βιομηχανική παρουσία, σε ολόκληρη τη Βόρεια Ελλάδα.

Και δεν ήταν μόνο αυτό από τον Αλέξη Τσίπρα. Τους έκανε και τόσα χατίρια. Τι πάρκα τους χάρισε, τι μουσεία, τι έργα τι… τι… τι…

Αριστεροί άνθρωποι είναι στον ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά τους αφήνουν να ξεκοκαλίζουν το ένα ΕΣΠΑ μετά το άλλο… μπας και συντηρηθούν τα βιομηχανικά κουφάρια της Βόρειας Ελλάδας και δεν φύγουν να πάνε παραδίπλα στα Σκόπια και στη Βουλγαρία.

Τώρα αν (λέμε αν…) , οι άλλοι… από τον Νότο, πούνε, πως ο ολάκερη η Μακεδονία (δηλαδή Αν. Μακεδονία-Θράκη, Κεντρική Μακεδονία, Δυτική Μακεδονία, Ήπειρος) συμμετέχει στη ντόπια βιομηχανία μόνο με 13,1% στο ενεργητικό, με 14,4% στα ίδια κεφαλαία, με 13% στις πωλήσεις, με 18,3% στα κέρδη, και μόνο 24,5% στην απασχόληση (χωρίς να ξέρουμε ποιος είναι ο δανεισμός τους) τι θα αποκριθούν οι σύντροφοι;

Ότι ο Αλέξης Τσίπρας δεν τους ξεχνά; Αφού μόνο με τη νύξη που έκαναν, οι  Βορειοελλαδίτες βιομήχανοι, για Εθνικό Συμβούλιο Βιομηχανίας είχε την «αποστομωτική» απάντηση  «…η πρότασή σας για τη σύσταση «Εθνικού Συμβουλίου Βιομηχανίας» ήδη ως ένα βαθμό υλοποιείται μέσω των διαύλων επικοινωνίας που έχουμε αναπτύξει εγώ, οι συνεργάτες μου και οι συναρμόδιοι υπουργοί…».

Και όλη εκείνη η χαρτούρα (πώς θα συσταθεί το Εθνικό Συμβούλιο Βιομηχανίας και πως θα δουλεύει) που μαζεύτηκε στο πρώην υφυπουργείο Βιομηχανίας, της Θεοδώρας Τζάκρη, που το μετάνιωσε ο ΣΥΡΙΖΑ και το διέλυσε, σε λίγους μήνες, ρίχνοντας στα «αμπάρια το Εθνικό Συμβούλιο Βιομηχανίας;

Αυτό πως και δεν το θυμήθηκε ο πρωθυπουργός μας. Έτσι, για να μάθουμε και εμείς οι καψεροί… τι ισχύει. Και ποιο είναι αυτό το Εθνικό Συμβούλιο Βιομηχανίας «φάντασμα»… που δεν το πήραν χαμπάρι ούτε οι βιομήχανοι. Αλλιώς δεν θα ζητούσαν τη σύστασή του…

Βρέ μπας και δεν τα λένε καλά του Αλέξη Τσίπρα ή τα λένε σωστά αλλά εκείνος τα κλωθογυρίζει και βγάζει τα δικά του προς τα έξω;

Γιατί ανεξήγητο είναι και το άλλο που πέταξε «…ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος με τις παρεμβάσεις του στο δημόσιο χώρο και στο δημόσιο λόγο, εξελίσσεται de facto, εγώ θα έλεγα, σε θεσμικό συνομιλητή και σε εταίρο της κυβέρνησης στη δύσκολη προσπάθεια… Και θα έλεγα ότι, αποτελεί ευχή, ελπίδα, οποιαδήποτε προσπάθειά σας να στηριχθεί. Και θα στηριχθεί οποιαδήποτε προσπάθεια ουσιαστικής αναβάθμισης του ρόλου σας.»

Είναι ανεξήγητο γιατί στην Ευρωπαϊκή Ένωση και σε ολόκληρη την Ευρώπη «Κοινωνικοί Εταίροι» νοούνται μόνο τα σύνολα των εργοδοτών και των εργαζομένων. Και όχι κάθε περιφερειακή εργοδοτική Οργάνωση.

Μετά από αυτά, τα κωμικά και κάπως άρρωστα, ας πάμε σε ένα-δύο συμπεράσματα. Για να δικαιολογήσω και το ερέθισμα, στο σημερινό σημείωμα, της στήλης…

Άποψη μου, χωρίς αμφιβολία, είναι πως και οι βιομήχανοι της Βόρειας Ελλάδας όπως και ο (κινητικότατος) Σύνδεσμός τους κάνουν πολύ καλά τη δουλειά τους.

Γι’ αυτό και η Βόρεια Ελλάδα πέρασε, πριν από δεκαετίες, ημέρες και βιομηχανικής δόξας. Ξέρουν πώς να εργάζονται. Και πάνω απ’ όλα ποιο είναι το γενικότερο οικονομικό καλό του τόπου.

Όταν όμως, τόσο η συγκεκριμένη περιφερειακή βιομηχανική Οργάνωση όσο και οι άλλες, της Αττικής, της Θεσσαλίας, της Δυτικής Ελλάδας, της Πελοποννήσου και όπου αλλού, καθώς και ο ΣΕΒ, καταπίνουν τη γλώσσα τους… σε όσα απαράδεκτα γίνονται μπροστά στα μάτια μας (προτάσσοντας δήθεν κώλυμα από τον θεσμικό τους ρόλο…) να μην συγχύζονται στο άκουσμα του χαρακτηρισμού «κρατικοδίαιτοι του κερατά…». Και, κατ’ επέκταση, να μην ενοχλούνται από το χοντρό πολιτικό δούλεμα που τους γίνεται. Όπως και αυτό που μόλις περιγράψαμε.

george.kraloglou@capital.gr

Πηγή : capital.gr