Του Γιώργου Κράλογλου
Η κυβέρνηση βγάζει πάλι νταούλια και ζουρνάδες να «χορέψει ξανά»… τους δανειστές. Ετοιμάζει νέες «μουσικές σκηνές» για την αξιολόγηση και τις συνδυάζει με «ρεπερτόριο» και από το προσφυγικό. Η μια παράσταση θα δοθεί στις Βρυξέλλες και η άλλη στην Αθήνα. Οι «θεατές» όμως θα την κοπανήσουν πάλι. Οπότε «σκηνικά» και «έξοδα» θα τα πληρώσουμε εμείς…
Όπως και να το δεις το πράγμα, από πουθενά δεν φαίνεται ότι κάτι ευνοϊκό θα γίνει στην πορεία αξιολόγησης και δόσεων. Και από το προσφυγικό να τα απομονώσεις, προβάλλοντας αισιοδοξία (πλασματική και ας λένε ό,τι θέλουνε) για πλεονάσματα και ανάπτυξη κανείς δεν σε πιστεύει.
Ούτε θα συγκινήσεις κανένα τους αν υποσχεθείς συνεργασία στο προσφυγικό, ώστε να αποφύγεις το «μαρτύριο της σταγόνας» στις δόσεις των 6 δισ. του τρίτου μνημονίου.
Το ΔΝΤ, σου αρέσει δεν σου αρέσει, θα συνεχίσει να έχει τον τελευταίο λόγο στις αποφάσεις για τα δανεικά ζητώντας και μέτρα 9 δισ. ευρώ (τόσο άνοιγμα βλέπει) με τα οποία θα κοπιάσει… και το τέταρτο μνημόνιο.
Άντε να σου μειώσει, ο Γιούνκερ, τα 9 δισ. ευρώ, (που βλέπει το ΔΝΤ) στα 5-6 δισ. Η κατάσταση όμως στη ροή των δανεικών δεν θα αλλάξει.
Στους διαδρόμους των Βρυξελλών τα ακούς φωναχτά όλα αυτά. Και για την Τρόικα (που θα έλθει στην Αθήνα στα μέσα της εβδομάδος) αποτελούν μπούσουλα για να ξεκόψει την φόρα… σύνδεσης προσφυγικού και αξιολόγησης.
Οπότε οι ζουρνάδες Τσίπρα (με βέτο ή επίκληση «συμμαχίας» Μέρκελ) δεν πιάνουν… γιατί ο αντίλογος, δανειστών και όσων κόπτονται να εγκλωβίσουν πρόσφυγες στην Ελλάδα, είναι πολύ δύσκολο, αν όχι αδύνατον, να αντικρουστεί.
Θα σε κολλήσουν στον τοίχο και μόνο με επιχείρημα ότι, τη ζημιά την προκάλεσε η κυρία Τασία με το προσφυγικό που έδωσε το δικαίωμα να χαρακτηριστεί η πολιτική της ανοικτή πρόσκληση σε πρόσφυγες και μετανάστες για διέλευση στην Ευρώπη μέσω Ελλάδος.
Το χειρότερο δε (θα σου πούνε), είναι ότι η πολιτική, της κυρίας Τασίας, καλύφθηκε προσωπικά από τον Τσίπρα με τα «περιβόητα» για τα θαλάσσια σύνορα και με την «εξίσωση» της κυρίας Τασίας με την φράου Μέρκελ.
Άρα τι είναι αυτά που μας λέτε για το προσφυγικό και εγκλωβισμό στην Ελλάδα 100-150.000 προσφύγων αφού εσείς, περίπου, τους καλέσατε…
Και αν, με την πλάτη στον τοίχο, προσπαθήσει η κυβέρνηση να αντιδιαστείλει τη συγκεκριμένη εμμονή (αυτών που ψάχνουν για τα κλειστά σύνορα) το μόνο που θα καταφέρει… είναι να σηκώσει τείχος στη συνηγορία (που έχει ανάγκη) για το χρέος αλλά και για την αξιολόγηση.
Πάρτε τους πρόσφυγες (θα πούνε στον Τσίπρα) και εμείς θα φροντίσουμε για το κουλούρι και την ασπιρίνη τους με τα 700 εκατ. ευρώ που ετοιμάζουμε… Αλλά μην ξεχάσετε τις υποχρεώσεις σας σε χρεολύσια και ομόλογα Μαΐου – Ιουνίου με δικά σας λεφτά (αν δεν βρείτε δανεικά) όπως έκανε και ο Βαρουφάκης τον Ιούλιο του 2015…
Εάν, από την άλλη, θεωρούμε, ως κυβέρνηση, άσσο στο μανίκι μας… το πλεόνασμα και την ανάπτυξη που περιμένουμε το 2016… πρέπει να τους πείσουμε (χωρίς δημιουργική λογιστική και στατιστικά στοιχεία) για χειροπιαστές καλύτερες ημέρες…
Αλλά πως θα το κάνουμε. Και το φορολογικό – ασφαλιστικό να αφήσεις έξω από που διακρίνεται ανάκαμψη όταν η μισή κυβέρνηση επιμένει σε «ταξική πάλη» προς τις ιδιωτικές επιχειρήσεις και έτσι απομακρύνει όχι μόνο επενδύσεις αλλά μέχρι και, τους ολίγους, ενδιαφερόμενους αγοραστές για τις ιδιωτικοποιήσεις.
Πάρε την πρωτοβουλία Δρίτσα να μπει (με νομοθέτημα) το χέρι του κράτους στην ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ που (εκτός ότι έκανε άνω – κάτω τους Κινέζους) προβληματίζει τους υποψήφιους για την ιδιωτικοποίηση (μνημονιακή υποχρέωση) του ΟΛΘ.
Και από τον ΟΛΘ πήγαινε στην προσφυγή στη δικαιοσύνη, της Ελληνικός Χρυσός, για το διωγμό της από τον Σκουρλέτη που ενώ αποτρέπει επενδυτές οδηγεί και σε κλείσιμο επιχειρήσεων, έστω και δευτερευούσης σημασίας, συνδυασμένων με την συγκεκριμένη επένδυση.
Που καταλήγουν όλα αυτά; Ότι η αξιολόγηση και οι δόσεις των δανεικών θα μας βασανίζουν ό,τι και να γίνει με το προσφυγικό που αποκλείεται να συνδυαστεί.
Γιατί αυτό που μετράει στους δανειστές (ιδίως στο ΔΝΤ) είναι ότι στην Ελλάδα κυριαρχεί η άρνηση των αριστερών για αναπτυξιακή πολιτική και οι ιδεοληψίες τους προς τις ιδιωτικές επενδύσεις ταυτόχρονα και με υπουργικές «αντιστάσεις» στην αποκρατικοποίηση. Οπότε όσο το επιχειρηματικό περιβάλλον παραμένει αρνητικό, με προεκτάσεις αβεβαιότητας στην οικονομία, τα δανεικά θα πέφτουν από… σταγονόμετρο.
Πηγή : capital.gr
