Του ΤΑΣΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
Τελικά η πολλαπλώς προαναγγελθείσα διπλή Ανάσταση δεν υπήρξε στη ζωή μας. Ζούμε τον Γολγοθά του Θείου Δράματος και περιμένουμε την θρησκευτική Ανάσταση. Πέραν τούτου ουδέν. Όσοι προανήγγειλαν την δεύτερη Ανάσταση αναχώρησαν με σκάφος, προς γνωστή για την ώρα κατεύθυνση.
Πήγαν μέχρι το Πόρτο Ύδρα να γιορτάσουν οι άνθρωποι με την ησυχία τους, να τσουγκρίσουν τα αυγά τους, να φάνε τα κοψίδια τους και πέρα βρέχει που λένε. Μακριά από τα αγριεμένα πλήθη των αγορών κρεάτων, που κάποιοι τύποι την πέφτουν στα παλληκάρια της Βουλής.
Ίσως τα συνεταιράκια της συγκυβέρνησης να πήγαν να διαλογιστούν και να αποφασίσουν ήρεμα κι ωραία, για το που θα πάνε το καράβι την μεταπασχαλινή επόμενη εβδομάδα. Υπάρχουν δύο σενάρια που ακούγονται μέχρι στιγμής.
Το ένα μιλάει για υπογραφή τρίτου και τέταρτου μνημονίου στη συσκευασία ενός πακέτου μέτρων, και το άλλο εκλογές.
Το δεύτερο σενάριο κάποιοι αφελώς το παρουσιάζουν ως διαδικασία παράδοσης της καυτής πατάτας στον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Όμως αν γίνουν εκλογές ή δημοψήφισμα, θα συνοδευθούν από μια σειρά εκβιαστικά διλήμματα. Δηλαδή θα μας πουν ότι θα ψηφίσουμε αν θέλουμε ή όχι, το νέο μπουγιουρντί που προέκυψε από το υπερήφανο ΟΧΙ του περασμένου Ιουλίου.
Και φυσικό είναι η απάντηση να είναι ΟΧΙ. Ποιος τρελός θέλει να πληρώσει τα μαλλιοκέφαλα του σε φόρους, άμεσους και έμμεσους, ποιος παρανοϊκός θα πει ΝΑΙ στις δραματικές μειώσεις συντάξεων και κάθε λογής βοηθημάτων, που λαμβάνει σήμερα.
Όλα θα γίνουν με την μέθοδο της εξαπάτησης, που χρησιμοποιήθηκε τον Ιανουάριο του 2015. Από τον ΕΝΦΙΑ μέχρι τον 13ο και τον κατώτατο των 751 ευρώ. Να μην τα ξαναλέμε τώρα και συγχυζόμαστε χρονιάρες ημέρες.
Η ελπίδα στο πολιτικό marketing πουλάει. Θα έλεγε κανείς ξεπουλάει. Όπως το παλιό σύνθημα, «όλα τα κιλά όλα τα λεφτά». ‘Άλλο αν κάποια κορόιδα, οι φορολογούμενοι στην προκειμένη περίπτωση, όλα τα λεφτά τα πλήρωσαν στο τέλος, και με το παραπάνω.
Στο ερώτημα αν υπάρχει ελπίδα ή αν μπορούμε να προσβλέπουμε σε μια Ανάσταση της χώρας, η απάντηση και δύσκολη είναι και δεν φαίνεται στον ορίζοντα, παρά το γεγονός ότι θα μας πουν ότι είναι παλαιοημερολογίτισσα και γι αυτό θα καθυστερήσει κανένα δεκαπενθήμερο ακόμη.
Τα φούμαρα που πουλάνε οι εξουσιαστές μας, έχουν γίνει ανέκδοτα στο εξωτερικό και μ αυτά γελάνε μαζί μας. Βεβαίως για κάποιους έχουμε να κάνουμε με κατακτητές και πρέπει να αντισταθούμε. Στ άρματα, στ άρμα τα λοιπόν, εμπρός στον αγώνα να τους πάρουμε φαλάγγι τους κουτόφραγκους.
Ωραία είναι τα παραμύθια αρκεί να έχουν όμορφο τέλος. Γιατί στην προκειμένη περίπτωση, δεν ισχύει το τέλος καλό όλα καλά. Το τέλος του εξαετούς βασανιστηρίου δεν είναι ορατό.
Το σημερινό πολιτικό σύστημα είναι αδύναμο και ακατάλληλο να σηκώσει στους ώμους του το βάρος όχι των μέτρων αφαίμαξης, αλλά αυτών που θα επανιδρύσουν το κράτος, με όλη τη σημασία της λέξης και όχι ψευδεπίγραφα κατά την συνθηματολογία του Κώστα Καραμανλή, θα ανοίξουν τις πόρτες στους επενδυτές και θα φέρουν δουλειές και ανάπτυξη.
Διαφορετικά θα ψηνόμαστε στο ζουμί μας, για να θυμηθούμε τον οβελία και θα πιστεύουμε τον κάθε τυχόντα, που θα υπόσχεται ανέξοδα λαγούς με πετραχήλια.
Γιατί τι είδους αλλαγές μπορεί να πετύχει ο νέος Πρόεδρος της ΝΔ στο κράτος και πως θα υλοποιήσει τα εξαγγελθέντα περί Αξιοκρατίας και Αριστείας, όταν στην πρόσφατη εκλογή των οργάνων του κόμματος του, πρώτευσε ο επικεφαλής του ρουσφετολογικού γραφείου, πρώην υπουργού που έκανε αυτό το θεάρεστο έργο με επιτυχία, σε τρία υπουργία, απ όπου πέρασε η χάρη του;
Η χώρα για να προκόψει, που λέει ο λαός, χρειάζεται ένα νέο σύγχρονο και ευέλικτο κράτος. Χρειάζεται επαναστατικές αλλαγές, που θα αρχίζουν από τον περιορισμό των θητειών σε δύο, για κάθε εκλόγιμη θέση, και θα καταλήγουν στο ασυμβίβαστο της βουλευτικής ιδιότητας με αυτήν του υπουργού.
Αν δεν γίνει η Ελλάδα κανονικό κράτος, μας περιμένουν τα χειρότερα τόσο στα οικονομικά μας, όσο και το κυριότερο στα Εθνικά μας θέματα. Οι επιθετικές κινήσεις της Άγκυρας είναι το καμπανάκι που κάνουμε ότι δεν ακούμε.
Μόνο αν δούμε κατάματα τα προβλήματα υπάρχει ελπίδα. Διαφορετικά η Ανάσταση θα μείνει όνειρο θερινής νυκτός…
