Του Γιώργου Κράλογλου
Στη»σελίδα» της δεκαετίας, 2006-2016, μοναδική (αξιόλογη από κάθε άποψη) επιχειρηματική είδηση είναι ο «γάμος» των ΟμίλωνΜαρινόπουλου-Σκλαβενίτη. ΄Όλες οι άλλες ήταν, κλείσιμο αλυσίδων, λουκέτο 300.000 μικρομεσαίων, μεταφορά έδρας μεγάλων συγκροτημάτων. Και 60.000 επιχειρηματικοί κωδικοί στηΒουλγαρία. Αιτία η καταστροφική ανάμειξη της πολιτικής στην οικονομία που έφερε την κρίση. ΄Άρα τι σελίδα θα γυρίσει ο Τσίπρας;
Αισιόδοξος και περιχαρής…για την πορεία των πραγμάτων ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας μας βεβαιώνει, από την ΑΥΓΗ, ότι μετά την αξιολόγηση (που όπως είπε περίπου την έχουμε στην τσέπη μας…) η Ελλάδα γυρίζει σελίδα.
Μακάρι γιατί αν, τον Απρίλιο, δεν βρεθούν τα 6 δισ., να καλύψουμε τις υποχρεώσεις μέχρι τον Ιούλιο, μαύρο φίδι που μας έφαγε…Το ΔΝΤ δεν χωρατεύει.Αλλά και ο Ντράγκι δεν πέρασε απαρατήρητο το φευγιό των επενδυτών…
Αλλά τι σελίδα θα γυρίσει η Ελλάδα (όπως προσδοκά ο Τσίπρας) όταν, το άλφα και το ωμέγα, της προοπτικής της οικονομίας μας, είναι, άρρηκτα, συνδεδεμένο με το κράτος όπως φρόντισαν να τα κάνουν, Ν.Δ. και ο ΠΑΣΟΚ και (εκ πεποιθήσεως) συνεχίζει με κάθε τρόπο ο ΣΥΡΙΖΑ του κ. Τσίπρα;
Η οικονομία έχει χάσει τοχαρακτήρα της εδώ και τρεις δεκαετίες. Σημειώστε μόνο ότι, ως εντός της Ε.Ε., η οικονομία κατατάσσεται στοχώρο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Όμως το βάρος της φορολογικής πολιτικής, που ασκούν οι κυβερνήσεις της και συνεχίζει –σε ύψιστο βαθμό–ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι αυτό που σηκώνουν οι ώμοι των μικρομεσαίων. Οι πλάτες της μεσαίας και μικρής μεταποιητικής και εμπορικής επιχείρησης
Το άλλο μέρος της οικονομίας. Αυτό που αφορά τον κύριο όγκο της εθνικής παραγωγής και των υπηρεσιών καλύπτεται, αποκλειστικά. από κρατικά μονοπώλια.
Η παραγωγή και διανομή ηλεκτρικού ρεύματος και φυσικού αερίου, όπως και η τιμολογιακή πολιτική που την περιβάλλει, έχει μοναδικά κριτήρια τα συμφέροντα του κρατικού μονοπωλίου. Γι’ αυτό είναι και ζημιογόνος.
Η ύδρευση και η διανομή της ανήκει σε κρατικό μονοπώλιο και οι σχεδιασμοί, λόγω πολιτικών κριτηρίων, απέχουν σημαντικά από ό,τι λέγεται κανόνες ανταγωνισμού.
Το νικέλιο (ΛΑΡΚΟ),το υπέδαφος, ο ορυκτός πλούτος και η αξιοποίησήτου ανήκουν, ως κρατικά μονοπώλια, σε κρατικούς Οργανισμούς που σχεδιάζουν (αν σχεδιάζουν) ενίοτε και με κομματικά κριτήρια.
Οι μεταφορές και οι υποδομές ανήκουν, ωσαύτως, στο κρατικό μονοπώλιο. Η (αναγκαστική λόγω μνημονίου) εξαίρεση,με τα μικρά αεροδρόμια και τον ΟΛΠ, περνούν ήδη τις κομματικές συμπληγάδες που παρεμβάλλονται στις όποιες εξελίξεις.
Το, μεγάλο μέρος, της υγείας καθώς και το σύνολο της Ανώτατης Παιδείας ελέγχεται, κομματικά, με συνέπεια να αποδίδονται τα χειρότερα αποτελέσματα.
Οι κρατικές προμήθειες (ειδικότερα του τομέα υγείας και ειδών αμύνης) είναι μέρος πολιτικής διαπλοκής από το 1974 και συνεχίζει…
Απόδειξη (των ημερών) και το αίσχος με το»αλαλούμ» που δέχεται η εγχώρια κλωστοϋφαντουργία, από κομματικούς παράγοντες, που χειρίζονται προμήθειες και για τορουχισμό των ενόπλων δυνάμεων.
Φιλοδοξία της κυβέρνησης (βάσει του προγράμματός της) είναι να επεκτείνει το κράτος στην Ακτοπλοΐα με κρατικό Οργανισμό και στον έλεγχο χρηματοδότησης των μικρομεσαίων με Κρατική Τράπεζα.
Για να γυρίσει, η Ελλάδα αυτήν, τησυγκεκριμένη, εξωφρενική σελίδα, (ανοίχθηκε το 1974,συμπληρώθηκε μετά το 1981, και κορυφώθηκε τηδεκαετία 2006-2016), απαιτούνται θεαματικές πολιτικές κινήσεις και τόλμη με αντίστοιχα ανοίγματα σε άλλες επιλογές.
Χρειάζεται, πάνω απ’ όλα, να εξασφαλιστεί (μέσα από ιδιωτικές επενδύσεις) δουλειά στο 27% του ενεργού πληθυσμού που βρίσκεται σε ανεργία. Να δημιουργηθούν προϋποθέσεις (στις επιχειρήσεις βεβαίως),για να ασφαλιστούν 3.500.000 ανασφάλιστοι. Και να χαραχθούν ανταγωνιστικές δυνατότητες επιπέδων αναλόγων των άλλων χωρών της Ευρώπης.
Δυστυχώς όμως ο τελευταίος που μπορεί να αλλάξει, την ελεγχόμενη από το κράτος οικονομία, είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.Και λόγω ιδεοληψιών. Και λόγω πεποιθήσεων μίσους προς την ιδιωτική επιχείρηση.
Πέραν δε τούτων, δεν επαρκεί και ο ίδιος ο κ. Αλέξης Τσίπρας λόγω άγνοιας λειτουργίας της ιδιωτικής οικονομίας αλλά και των περιορισμένων ικανοτήτων του.
Συνεπώς μάλλον ανατριχιάζεις, και προσδιορίζεις τηχώρα της φυγής σου, όταν ο Τσίπρας υπόσχεται…αλλαγή σελίδας στην Ελλάδα. Αλίμονο μας…
Γιατί, με τα πιστεύω του ΣΥΡΙΖΑ, τίποτε δεν αποκλείει, ως «νέα σελίδα για την Ελλάδα», αυτό που, και επί Λαφαζάνη- Λαπαβίτσα-Στρατούλη και Ζωής σχεδίαζαν. Απομόνωση και εγκλωβισμό μας στα Βαλκάνια. Σήμερα δε,μαζί και με τους (τουλάχιστον) 50.000 πρόσφυγες που (κατά πάσα βεβαιότητα) θα εγκλωβιστούν στηΒαλκανική Ελλάδα.
Πηγή : capital.gr
