Ένα ογκώδες βιβλίο, που στην Ελλάδα κυκλοφόρησε στην ζούλα το 2001 από τις εκδόσεις Εστία, απαντά με ατράνταχτα στοιχεία σε Κοντονήδες και λοιπούς…
Του ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Χ. ΠΑΠΑΝΔΡΟΠΟΥΛΟΥ
Την 866 σελίδων Μαύρη Βίβλο του Κομμουνισμού –εγκλήματα, τρομοκρατία, καταστολή δεν την έγραψαν κάποιοι «κομμουνιστοφάγοι», ούτε «πράκτορες της CIA», όπως συνηθίζει να λέει το τελευταίο σταλινικό απολίθωμα στην Ευρώπη, το ΚΚΕ. Είναι το έργο δώδεκα Γάλλων ακαδημαϊκών και διανοούμενων με κεντροαριστερές πολιτικές πεποιθήσεις, οι οποίοι θέλησαν να αποδείξουν, με βάση την ιστορική πραγματικότητα και όχι την θεωρητική κενολογία, ότι ο κομμουνισμός ήταν και είναι ένα εγκληματικό πολιτικό σύστημα, παρά τις ανθρωπιστικές του προθέσεις. «Οι τελευταίες, είναι γενεσιουργές ψευδαισθήσεων σε πολλούς, ενδεχομένως καλοπροαίρετους, ανθρώπους», γράφει στον πρόλογό του ο καθηγητής Δημ. Δημητράκος –ο οποίος, μαζί με τον αείμνηστο καθηγητή Ήλιο Γιαννακάκη και τον δημοσιογράφο Ριχάρδο Σωμερίτη, επιμελήθηκαν την ελληνική έκδοση.
Στο πλαίσιο αυτό, κατά τον καθηγητή Δημ. Δημητράκο, το βασικό πρόβλημα που εξετάζει η Μαύρη Βίβλος είναι «το έγκλημα ως αναγκαίο συνοδευτικό κάθε κομμουνιστικού καθεστώτος». Από αυτή την οπτική γωνία, κατά τους συγγραφείς του βιβλίου, τα εγκλήματα του κομμουνισμού –με τα περισσότερα από 100 εκατομμύρια αθώα θύματα– δεν υποβλήθηκαν ποτέ σε μία αιτιολογική και αντικειμενική αποτίμηση, ούτε από ιστορική ούτε από ηθική πλευρά. Τα εγκλήματα, όμως, υπήρξαν και λαοί τα έζησαν στο πετσί τους.
«Ο κομμουνισμός διέπραξε αναρίθμητα εγκλήματα κατά του πνεύματος, κατ’ αρχήν, όμως επίσης εγκλήματα κατά του παγκόσμιου πολιτισμού, καθώς και κατά της κουλτούρας διαφόρων εθνικοτήτων. Ο Στάλιν έβαλε να κατεδαφίσουν δεκάδες εκκλησίες στην Μόσχα. Ο Τσαουσέσκου κατέστρεψε το ιστορικό κέντρο του Βουκουρεστίου για να υψώσει κτίρια και να χαράξει τις μεγαλομανείς αρχιτεκτονικές προοπτικές του. Ο Πολ Ποτ διέταξε την καταστροφή πέτρα προς πέτρα του καθεδρικού ναού της Πνομ Πενχ και εγκατέλειψε στην ζούγκλα τους ναούς του Ανγκόρ. Κατά την διάρκεια της μαοϊκής μορφωτικής επανάστασης, ανεκτίμητοι θησαυροί καταστράφηκαν ή πυρπολύθηκαν από τους ερυθροφρουρούς. Ωστόσο, όσο σοβαρές και αν ήταν οι μακροπρόθεσμες συνέπειες αυτών των καταστροφών για τα ενδιαφερόμενα έθνη αλλά και για ολόκληρη την ανθρωπότητα, πόσο άραγε να ζυγίζουν σε σχέση με τις μαζικές δολοφονίες ανδρών, γυναικών και παιδιών;», γράφουν οι συγγραφείς.
Δολοφονίες οι οποίες στην Μαύρη Βίβλο καταγράφονται ως ακολούθως:
«*ΕΣΣΔ, 20 εκατομμύρια νεκροί,
*Κίνα, 65 εκατομμύρια νεκροί,
*Βιετνάμ, 1 εκατομμύριο νεκροί,
*Βόρειος Κορέα, 2 εκατομμύρια νεκροί,
*Καμπότζη, 2 εκατομμύρια νεκροί,
*Ανατολική Ευρώπη, 1 εκατομμύριο νεκροί,
*Λατινική Αμερική, 150.000 νεκροί,
*Αφρική, 1.700.000 νεκροί,
*Αφγανιστάν, 1.500.000 νεκροί,
*Διεθνές κομμουνιστικό κίνημα και κομμουνιστικά κόμματα που δεν κατείχαν την εξουσία, περί τα 10 εκατομμύρια νεκροί.
»Το σύνολο πλησιάζει τα 100 εκατομμύρια νεκρούς. Αυτή η κλίμακα μεγέθους υποκρύπτει μεγάλες ανισομέρειες. Είναι αναμφισβήτητο ότι, αναλογικά με τον πληθυσμό της, το βραβείο κερδίζει η Καμπότζη, όπου ο Πολ Ποτ μέσα σε τρεισήμισι χρόνια κατάφερε να σκοτώσει με τον πιο φρικτό τρόπο –την γενικευμένη πείνα και τα βασανιστήρια– περίπου το ένα τέταρτο του συνολικού πληθυσμού της χώρας. Παράλληλα, η μαοϊκή εμπειρία εκπλήσσει με το εύρος των μαζών που εμπλέκονται. Όσον αφορά την λενινιστική ή σταλινική Ρωσία, το αίμα μας παγώνει από την πειραματική της όψη, την ωστόσο απολύτως υπολογισμένη, λογική και πολιτική».
Αυτά και άλλα πολλά γράφουν οι συγγραφείς της Μαύρης Βίβλου, που μεταφράστηκε σε 12 γλώσσες και κυκλοφόρησε σε πάνω από 40 χώρες, πουλώντας περισσότερα από 1 εκατομμύριο αντίτυπα. Στην Ελλάδα του σταλινισμού και της ιδεολογικής τρομοκρατίας, το βιβλίο κυκλοφόρησε στην ζούλα και κάποιες παρουσιάσεις του διεκόπησαν μετά από παρεμβάσεις των ταγμάτων ασφαλείας και ιδεολογικής καθαρότητας τα οποία έχουν έδρα στα Εξάρχεια, στον Περισσό και στην Κουμουνδούρου.
Υπενθυμίζουμε, επίσης, ότι τα εγκλήματα του κομμουνισμού αρνήθηκε να καταδικάσει και η ΝΔ, όταν το θέμα έφτασε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το 2008, με εξαίρεση τους ευρωβουλευτές Μανώλη Αγγελάκα και Γιάννη Γκλαβάκη.
Κατά συνέπεια, όταν ακόμα και αυτοί που απέτρεψαν το κομμουνιστικό πραξικόπημα στην Ελλάδα ντρέπονται γι’ αυτό που έκαναν, η άρνηση του Κοντονή να πάει στην Εσθονία είναι το φυσικό επακόλουθο.
Την 866 σελίδων Μαύρη Βίβλο του Κομμουνισμού –εγκλήματα, τρομοκρατία, καταστολή δεν την έγραψαν κάποιοι «κομμουνιστοφάγοι», ούτε «πράκτορες της CIA», όπως συνηθίζει να λέει το τελευταίο σταλινικό απολίθωμα στην Ευρώπη, το ΚΚΕ. Είναι το έργο δώδεκα Γάλλων ακαδημαϊκών και διανοούμενων με κεντροαριστερές πολιτικές πεποιθήσεις, οι οποίοι θέλησαν να αποδείξουν, με βάση την ιστορική πραγματικότητα και όχι την θεωρητική κενολογία, ότι ο κομμουνισμός ήταν και είναι ένα εγκληματικό πολιτικό σύστημα, παρά τις ανθρωπιστικές του προθέσεις. «Οι τελευταίες, είναι γενεσιουργές ψευδαισθήσεων σε πολλούς, ενδεχομένως καλοπροαίρετους, ανθρώπους», γράφει στον πρόλογό του ο καθηγητής Δημ. Δημητράκος –ο οποίος, μαζί με τον αείμνηστο καθηγητή Ήλιο Γιαννακάκη και τον δημοσιογράφο Ριχάρδο Σωμερίτη, επιμελήθηκαν την ελληνική έκδοση.
Στο πλαίσιο αυτό, κατά τον καθηγητή Δημ. Δημητράκο, το βασικό πρόβλημα που εξετάζει η Μαύρη Βίβλος είναι «το έγκλημα ως αναγκαίο συνοδευτικό κάθε κομμουνιστικού καθεστώτος». Από αυτή την οπτική γωνία, κατά τους συγγραφείς του βιβλίου, τα εγκλήματα του κομμουνισμού –με τα περισσότερα από 100 εκατομμύρια αθώα θύματα– δεν υποβλήθηκαν ποτέ σε μία αιτιολογική και αντικειμενική αποτίμηση, ούτε από ιστορική ούτε από ηθική πλευρά. Τα εγκλήματα, όμως, υπήρξαν και λαοί τα έζησαν στο πετσί τους.
«Ο κομμουνισμός διέπραξε αναρίθμητα εγκλήματα κατά του πνεύματος, κατ’ αρχήν, όμως επίσης εγκλήματα κατά του παγκόσμιου πολιτισμού, καθώς και κατά της κουλτούρας διαφόρων εθνικοτήτων. Ο Στάλιν έβαλε να κατεδαφίσουν δεκάδες εκκλησίες στην Μόσχα. Ο Τσαουσέσκου κατέστρεψε το ιστορικό κέντρο του Βουκουρεστίου για να υψώσει κτίρια και να χαράξει τις μεγαλομανείς αρχιτεκτονικές προοπτικές του. Ο Πολ Ποτ διέταξε την καταστροφή πέτρα προς πέτρα του καθεδρικού ναού της Πνομ Πενχ και εγκατέλειψε στην ζούγκλα τους ναούς του Ανγκόρ. Κατά την διάρκεια της μαοϊκής μορφωτικής επανάστασης, ανεκτίμητοι θησαυροί καταστράφηκαν ή πυρπολύθηκαν από τους ερυθροφρουρούς. Ωστόσο, όσο σοβαρές και αν ήταν οι μακροπρόθεσμες συνέπειες αυτών των καταστροφών για τα ενδιαφερόμενα έθνη αλλά και για ολόκληρη την ανθρωπότητα, πόσο άραγε να ζυγίζουν σε σχέση με τις μαζικές δολοφονίες ανδρών, γυναικών και παιδιών;», γράφουν οι συγγραφείς.
Δολοφονίες οι οποίες στην Μαύρη Βίβλο καταγράφονται ως ακολούθως:
«*ΕΣΣΔ, 20 εκατομμύρια νεκροί,
*Κίνα, 65 εκατομμύρια νεκροί,
*Βιετνάμ, 1 εκατομμύριο νεκροί,
*Βόρειος Κορέα, 2 εκατομμύρια νεκροί,
*Καμπότζη, 2 εκατομμύρια νεκροί,
*Ανατολική Ευρώπη, 1 εκατομμύριο νεκροί,
*Λατινική Αμερική, 150.000 νεκροί,
*Αφρική, 1.700.000 νεκροί,
*Αφγανιστάν, 1.500.000 νεκροί,
*Διεθνές κομμουνιστικό κίνημα και κομμουνιστικά κόμματα που δεν κατείχαν την εξουσία, περί τα 10 εκατομμύρια νεκροί.
»Το σύνολο πλησιάζει τα 100 εκατομμύρια νεκρούς. Αυτή η κλίμακα μεγέθους υποκρύπτει μεγάλες ανισομέρειες. Είναι αναμφισβήτητο ότι, αναλογικά με τον πληθυσμό της, το βραβείο κερδίζει η Καμπότζη, όπου ο Πολ Ποτ μέσα σε τρεισήμισι χρόνια κατάφερε να σκοτώσει με τον πιο φρικτό τρόπο –την γενικευμένη πείνα και τα βασανιστήρια– περίπου το ένα τέταρτο του συνολικού πληθυσμού της χώρας. Παράλληλα, η μαοϊκή εμπειρία εκπλήσσει με το εύρος των μαζών που εμπλέκονται. Όσον αφορά την λενινιστική ή σταλινική Ρωσία, το αίμα μας παγώνει από την πειραματική της όψη, την ωστόσο απολύτως υπολογισμένη, λογική και πολιτική».
Αυτά και άλλα πολλά γράφουν οι συγγραφείς της Μαύρης Βίβλου, που μεταφράστηκε σε 12 γλώσσες και κυκλοφόρησε σε πάνω από 40 χώρες, πουλώντας περισσότερα από 1 εκατομμύριο αντίτυπα. Στην Ελλάδα του σταλινισμού και της ιδεολογικής τρομοκρατίας, το βιβλίο κυκλοφόρησε στην ζούλα και κάποιες παρουσιάσεις του διεκόπησαν μετά από παρεμβάσεις των ταγμάτων ασφαλείας και ιδεολογικής καθαρότητας τα οποία έχουν έδρα στα Εξάρχεια, στον Περισσό και στην Κουμουνδούρου.
Υπενθυμίζουμε, επίσης, ότι τα εγκλήματα του κομμουνισμού αρνήθηκε να καταδικάσει και η ΝΔ, όταν το θέμα έφτασε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το 2008, με εξαίρεση τους ευρωβουλευτές Μανώλη Αγγελάκα και Γιάννη Γκλαβάκη.
Κατά συνέπεια, όταν ακόμα και αυτοί που απέτρεψαν το κομμουνιστικό πραξικόπημα στην Ελλάδα ντρέπονται γι’ αυτό που έκαναν, η άρνηση του Κοντονή να πάει στην Εσθονία είναι το φυσικό επακόλουθο.
