ΤΟΥ ΛΟΥΚΑ ΑΘ. ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ*
Η Ελλάδα θα πληρώσει ένα νέο βαρύ τίμημα για την παραμονή της στην Ευρωζώνη μέσα από τα νέα μέτρα, με την… ελπίδα ωστόσο, ότι στο βάθος του τούνελ θα υπάρξει… φως. Τουτέστιν, θα βελτιωθεί η εικόνα μας και η αξιοπιστία στο διεθνές περιβάλλον ώστε να προσελκύσουμε επενδύσεις. Αυτό είναι άλλωστε και το ζητούμενο. Τα μέτρα του πολυνομοσχεδίου που έφερε η κυβέρνηση έχουν ξεκάθαρο προσανατολισμό προς την περαιτέρω αφαίμαξη νοικοκυριών και επιχειρήσεων, κάτι που ωστόσο, αυξάνει τους κινδύνους για διατήρηση του φαύλου υφεσιακού κύκλου. Το μόνο θετικό είναι πώς η… συμμόρφωση της ελληνικής κυβέρνησης με τη συμφωνία του περασμένου καλοκαιριού εκμηδενίζει πλέον οριστικά τον κίνδυνο του Grexit…
Τα νέα μέτρα χτυπάνε οριζοντίως και καθέτως σχεδόν το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας. Τη μικρή και μικρομεσαία επιχείρηση. Τα μικρά και μεσαία νοικοκυριά. Η κυβέρνηση επέλεξε ένα λανθασμένο μείγμα πολιτικής προκειμένου να επιτύχει περαιτέρω δημοσιονομική προσαρμογή. Ωστόσο, η πορεία αυτή δεν είναι στρωμένη με ροδοπέταλο, τόσο σε πολιτικό όσο και κοινωνικό επίπεδο.
Επιχειρήσεις και νοικοκυριά βρίσκονται ήδη στο «κόκκινο» ως προς τις οφειλές τους στις τράπεζες με το ύψος των επισφαλών δανείων να φτάνει τα 110 δισ. ευρώ. Επιπλέον, οι οφειλές προς την Εφορία αγγίζουν τα 90 δισ. ευρώ και οι αντίστοιχες προς τα ασφαλιστικά ταμεία τα 17 δισ. ευρώ. Έχουμε δηλαδή, ένα «κόκκινο» ιδιωτικό χρέος το οποίο ανέρχεται σε 217 δισ. ευρώ ή 125% του Ακαθαρίστου Εγχωρίου Προϊόντος! Έχουμε δηλαδή εισέλθει σε μια αχαρτογράφητη ζώνη, τη στιγμή που συζητούμε για την επίλυση του δημοσίου χρέους, ενώ το ιδιωτικό χρέος καλπάζει και αποτελεί «βόμβα» στα θεμέλια της οικονομίας και του Κράτους.
Το 2010 έκλεισαν οι αγορές και η χώρα δεν μπορούσε να χρηματοδοτήσει το δημόσιο χρέος της. Έτσι, υπαχθήκαμε σε πρόγραμμα διάσωσης, χωρίς (όπως τουλάχιστον αποδεικνύεται έως σήμερα) να έχουμε και τη… διάθεση για να σωθούμε. Το ένα λάθος διαδέχεται το άλλο επί έξι και πλέον έτη. Αντί για μείωση των δαπανών κατά 65% και αύξηση 35% των εσόδων μέσω… υγιών διαδικασιών ακολουθούμε το ακριβώς αντίστροφο. Έτσι, το πρόβλημα της χρεοκοπίας του Κράτους μεταφέρθηκε ραγδαία στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας. Στραβά-κουτσά το 2015 επετεύχθησαν οι στόχοι του προϋπολογισμού και πήγαμε ελαφρώς καλύτερα από το αναμενόμενο. Η κυβέρνηση διατείνεται ότι το ίδιο θα συμβεί και φέτος και ως εκ τούτου θα είμαστε συνεπείς ως προς την υλοποίηση των στόχων και την εκπλήρωση των υποχρεώσεων μας.
Αυτό πλέον μπορεί να γίνει πολύ… εύκολα, καθώς ακόμη και στην περίπτωση που καταστεί προβληματική η αύξηση των δημοσίων εσόδων, οι αποκλίσεις θα αντισταθμιστούν από τον περίφημο «κόφτη». Η κυβέρνηση έχει αναλάβει ένα μεγάλο πολιτικό ρίσκο με την περαιτέρω φτωχοποίηση των περισσότερων πολιτών, καθώς από τη μία επιβάλλει φόρους που δεν θα μπορούν να πληρωθούν και από την άλλη πλευρά θα αφαιρεί εισοδήματα μέσω του «κόφτη» (μακάρι να είναι αχρείαστος…), αν υπάρχει εκτροχιασμός των δημοσίων οικονομικών. Η κυβέρνηση λοιπόν αναλαμβάνει την ευθύνη να φέρεις εις πέρας την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων. Όμως, επέλεξε να εφαρμόσει μια άγρια φορολογική πολιτική, η οποία, αν δεν αποδώσει, τότε θα αντικατασταθεί από οριζόντια περικοπή δαπανών για να βγει ο λογαριασμός. Η ελληνική κοινωνία πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι η αδυναμία ή αποφυγή πληρωμής των φόρων θα οδηγήσει σε περικοπή μισθών, συντάξεων, επιδομάτων και γενικά κοινωνικών παροχών.
Πολλοί συμπολίτες μας θα δοκιμαστούν φέτος και αρκετοί εξ΄ αυτών θα προστεθούν στην «κόκκινη» λίστα των πάσης φύσεως οφειλετών. Ακούγεται συχνά-πυκνά από περισσότερους ότι «δεν θα πληρώσω» ή «δεν έχω να πληρώσω». Είτε πρόκειται για κάτι αντικειμενικό (αδυναμία πληρωμής), είτε για κάτι… άλλο (αποφυγή πληρωμής) πρέπει όλοι να συνειδητοποιήσουν ότι στο τέλος θα υποστούν τις ανάλογες συνέπειες. Ότι δεν μπορεί να εισπραχθεί από το Κράτος, τότε θα οδηγήσει σε ισοδύναμη περικοπή ώστε να μην τεθούν σε κίνδυνο οι δημοσιονομικοί στόχοι. Αυτό πρέπει να το… χωνέψουν όλοι. Άρα, η κυβέρνηση από τη μία έχει την ευθύνη της δημοσιονομικής αξιοπιστίας αλλά σε πολιτικό επίπεδο θα… υποφέρει λόγω της λαϊκής δυσαρέσκειας και των αδιεξόδων που θα προκαλέσουν τα νέα μέτρα. Από την άλλη, η ελληνική κοινωνία καλείται να γίνει πιο υπεύθυνη πληρώνοντας το… τίμημα μέσω των φόρων καθώς σε διαφορετική περίπτωση θα υποστεί τις συνέπειες του περιορισμού των παροχών από τον προϋπολογισμό δια του… κόφτη. Οι αριθμοί πρέπει να βγουν και αυτό δεν είναι διαπραγματεύσιμο. Το μεγάλο πρόβλημα θα αρχίσει όταν δεν βγαίνουν οι αριθμοί από το σκέλος των εσόδων και θα υπάρξει εξ΄ ανάγκης παρέμβαση στο σκέλος των δαπανών με ότι αυτό συνεπάγεται για την τροφοδότηση του σημερινού φαύλου οικονομικού κύκλου. Κάπου εκεί θα δοκιμαστούν οι ισορροπίες τόσο σε πολιτικό όσο και κοινωνικό επίπεδο. Όλοι πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Όμως, το μόνο σίγουρο είναι ότι πρέπει να υπολογίσουν και τις συνέπειες αν κάτι δεν πάει καλά. Είτε αυτό αφορά την κυβέρνηση και την πολιτική, είτε τους πολίτες και την κοινωνία…
*ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ-ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ
E-mail: loukas1972@gmail.com
Facebook: Λουκάς Γεωργιάδης, Loukas Georgiadis
Twitter: LoukGeorgiadis
