Του ΑΝΤΩΝΗ  ΚΕΦΑΛΑ

Φαντάζομαι ότι επειδή το Hollywoodέχει φτιάξει ταινίες κυρίως (αν όχι μόνο) για τα Ιαπωνικά και Γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης ο κ. Κοντονής δικαιολογείται να ισχυρίζεται ότι «πρέπει να γίνει κατανοητό στην κοινωνίαότι υπάρχει προσπάθεια διαστρέβλωσης και αποσιώπησης της ιστορικής πραγματικότητας, ότι αφενός ο κομμουνισμός σε οποιαδήποτε μορφή του, δεν μπορεί να ταυτιστεί με αυτό το όνειδος του ναζισμού, των στρατοπέδων συγκέντρωσης, της εξόντωσης 6 εκατ. εβραίων, εκατομμυρίων άλλων αντιφρονούντων ή αιχμαλώτων πολέμου …»

Δικαιολογείται, λοιπόν, να πιστεύει ότι η NKVDείναι ηθικά πιο αποδεκτή από τα SS και οι Yagoda, Yezhovκαι Beriaαπό τους Eichman, Himmlerκαι Heydrich. Δικαιολογείται να αγνοεί τα 476 στρατόπεδα συγκέντρωσης (Gulag) από τα οποία πέρασαν 18 εκατ. άνθρωποι στην περίοδο από 1929-1956 με τις εντολές του Στάλιν. Δικαιολογείται να θεωρεί ότι τα Γερμανικά στρατόπεδα που θανάτωναν τα 6 εκατ. Εβραίους είναι χειρότερα από τα στρατόπεδα του Σοβιετικού Αρχιπέλαγους που κατηγοριοποιούνται σε στρατόπεδα για υποχρεωτική εργασία, για τιμωρία, για ποινικά αδικήματα, για πολιτικά εγκλήματα, για γυναίκες, για παιδιά, για καταδίκους σε τράνζιτ: ίσως επειδή τα Σοβιετικά είχαν μεγαλύτερη εξειδίκευση αυτό τα κάνει πιο…αποδεκτά! Και μπορεί, έτσι, κατ’ επέκταση»  να δικαιολογεί πιθανώς την προσπάθεια του Σοβιετικού καθεστώτος να αμαυρώσει τον Solzhenitsynως τρελό, ως κατά των Εβραίων και ως μεθύστακα, μόλις δημοσιεύτηκε το OnedayinthelifeofIvanDenisovich.

Φαντάζομαι ότι για τον κ. Κοντονή είναι άλλη η μέθοδος της βιομηχανοποιημένης φυλάκισης και του βιομηχανοποιημένου θανάτου που υιοθέτησαν οι Ναζί και άλλη αυτή που δοκίμασε ο Στάλιν – του «πατερούλη» ήταν πιο… ηθική. Οι Ναζί στράφηκαν πρώτα κατά των σακάτηδων και των καθυστερημένων, μετά κατά των Romaκαι των ομοφυλόφιλων και στο τέλος κατά των Εβραίων. Ενώ ο Στάλιν πρώτα ξεπάστρεψε (μαζί με τον Λένιν) τους υποστηρικτές του Παλαιού Καθεστώτος, μετά τους «εχθρούς του λαού», μετά τους πολιτικούς του αντιπάλους, στη συνέχεια στράφηκε κατά εθνικών ομάδων και στο τέλος κατά εθνικοτήτων. Άλλο το ένα και άλλο το άλλο.

Ο Χίτλερ χαρακτήρισε τους Εβραίους ως υπεύθυνους για όλα τα κακά της Γερμανίας μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Λένιν και ο Στάλιν απέδωσαν στους πολιτικούς τους αντιπάλους όλες τις τεράστιες οικονομικές αποτυχίες του Σοβιετικού συστήματος. Και πάλι, κατά τον κ. Κοντονή άλλο το ένα και άλλο το άλλο.

Το γεγονός ότι τόσο ο Χίτλερ όσο και ο Στάλιν αφαιρούσαν κάθε ίχνος ανθρωπιάς από τους καταδίκους που έστελναν στα στρατόπεδα θα πρέπει να μην προβληματίζει τον κ. Κοντονή: σύλληψη μέσα στη νύχτα, γύμνωνα, βασανιστήρια, εκτόπισμα, απώλεια κάθε ανθρώπινου δικαιώματος – και για πολλούς είτε μία σφαίρα στο κεφάλι είτε θάνατος στα στρατόπεδα.

Αλλά, πραγματικά κ. Κοντονή, άλλο ο εγγυημένος θάνατος στο Chelmo, Solibur, Belzec, Treblinkaκαι άλλο στο Perm, Kargopollag, Norillag, Magadan, Rechlag, Igarka. Στην πρώτη περίπτωση ήταν θάνατος μέσω παραγωγικών μέσων Γερμανικής απόδοσης και τεχνολογίας. Στη δεύτερη μέσω Ρωσικής αδιαφορίας και εγκατάλειψης.

Και τα δύο συστήματα κτίστηκαν στην ίδια ήπειρο την ίδια στιγμή.  Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και η τύχη που επιφύλαξαν στους καταδίκους τους ήταν απόρροια της βαρβαρότητας του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και του ιδιότυπου ιδεολογικού κλίματος που επικράτησε στην Ευρώπη του μεσοπολέμου. Αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της ιστορίας και της Γερμανίας και της Ρωσίας. Και αντανακλούν τις γενικές τάσεις που αναδύθηκαν στις δύο αυτές κοινωνίες: βία, προχειρότητα, προκατάληψη, υποψία.

Στην περίοδο 1930-1950 σημειώθηκαν 40-50 εκατ. πρόωροι θάνατοι. Οι μισοί ήταν άμεσα από τον πόλεμο. Οι άλλοι μισοί από τις εκτοπίσεις, τους βασανισμούς, τη βία, τα στρατόπεδα – δηλαδή 20-25 εκατ. Στην καλύτερη περίπτωση η μοιρασιά είναι και πάλι 50%-50% ανάμεσα στο Γερμανία και τη Ρωσία—αν και οι ιστορικοί περιορίζουν το μέγεθος της Γερμανίας στα 6-8 εκατ. Σ’ αυτά βασίζεται ο κ. Κοντονής για δώσει ηθικό πλεονέκτημα στον κομμουνισμό έναντι του Ναζισμού; Η ηθική στα…νούμερα!

Τόσο ο Σταλινισμός όσο και ο Ναζισμός έχουν κοινή ιδεολογική πηγή – τον απολυταρχισμό. Αν ο κ. Κοντονής θέλει να διαφοροποιεί ηθικά μία μορφή απολυταρχισμού από άλλη, είναι δικαίωμα του. Δεν μπορεί όμως να παραδίδει μαθήματα ιστορίας και δεν μπορεί να εκφράζεται στο όνομα του ελληνικού λαού.

Γιατί τότε εμφανίζεται ως ανιστόρητος και –το χειρότερο—ως σφετεριστής.