Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Κατά την τελευταία συνεδρίαση της Ελληνικής Βουλής, που χαρακτηρίστηκε από την πρώτη αντιπαράθεση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Κυριάκο Μητσοτάκη, περίσσεψαν οι ειρωνείες και οι ατάκες, τα «θανατηφόρα» βέλη και η διαπίστωση ότι τούτη η χώρα, που διοικείται από τέτοιους πολιτικούς, δεν σώζεται…
Βαριά κουβέντα, θα πείτε, και θα έχετε δίκιο. Αλλά ποιος πολίτης, που είχε το κουράγιο να παρακολουθήσει την πρώτη μάχη του νυν πρωθυπουργού και ενός πιθανού ηγέτη της Ελλάδας, έκλεισε την τηλεόραση και έμεινε με την εντύπωση ότι νοιάζονται για τη χώρα αυτή καθ’ αυτή και τον λαό της; Σε μένα προκάλεσε θλίψη το «σόου» στη Βουλή, διότι κατέληξα στο ίδιο συμπέρασμα, στο οποίο έχω καταλήξει από τον Μάιο του 2010.Πατρίδα για όλους τους πολιτικούς είναι το κόμμα και η εξουσία. Και το συμπέρασμα αυτό δεν το αλλάζω, διότι είναι η πραγματικότητα.
Θα έλεγα πως στην Κύπρο μιμούνται όλα τα κακά και τα άσχημα της Ελλάδας. Αλλά, αν και εκεί διεφθαρμένοι, όταν φτάσει η κρίσιμη ώρα που πρέπει να ενώσουν τις δυνάμεις τους, θα το πράξουν. Ο Κύπριος υπουργός Οικονομικών Χάρης Γεωργιάδης ανακοίνωσε την έξοδο της χώρας από το μνημόνιο και οι δανειστές εγκωμίασαν το γεγονός. Δεν είναι μικρό πράγμα να σου έχουν κουρέψει τις καταθέσεις, να σου έχουν επιβάλει το καταραμένο πρόγραμμα, και σε τρία χρόνια να μπορέσεις με το σπαθί σου να διώξεις τους δανειστές. Αυτή είναι μαγκιά, κύριε Τσίπρα και κύριε Μητσοτάκη… Να τους πείτε δεν σας χρειαζόμαστε. Εσείς τους …διώχνετε κάθε μέρααλλά οι δανειστές κάτι δεν καταλαβαίνουν. Μπας και τους στέλνετε τις επιστολές εκδίωξης γραμμένες στα …ελληνικά; Πέρα από τα αστεία συνέλθετε…
Βεβαίως, δεν λέω ότι λύθηκαν ως διά μαγείας τα οικονομικά προβλήματα του νησιού, αλλά οι πολίτες γνωρίζουν πως έχουν μέλλον πια. Σιγά, αλλά σταθερά, η Κύπρος θα επανέλθει εκεί που ήταν χωρίς τα βαρίδια του βρώμικου τραπεζικού συστήματος.
Τι έγινε στην Κύπρο, λοιπόν. Μισώ να επαναλάβω τον Γερμανό Σόιμπλε, αλλά η απάντηση είναι στην κουβέντα που είπε στον κ. Τσίπρα: «Είναι η εφαρμογή, ηλίθιε»…
Οι Ελληνες πολιτικοί εκεί πάσχουν. Στην εφαρμογή και στην υλοποίηση. Είναι εντελώς ανίκανοι να πράξουν τα πιο απλά πράγματα, και αναφέρομαι στις υποσχέσεις τους. Πόσω μάλλον να υλοποιήσουν το ελληνικό πρόγραμμα. Ετσι, ας μην έχουμε καμία ελπίδα ότι η «μάνα» (Ελλάδα) θα βαδίσει στα βήματα της «κόρης» (Κύπρου). Η έξοδος της Ελλάδας από το μνημόνιο, στο πρότυπο της Κύπρου, δεν θα συμβεί ποτέ εάν οι πολιτικοί συνεχίσουν να κουβαλούν τα ίδια μυαλά…
Είναι δυνατόν, κύριοι, να τσακώνεστε στη Βουλή για το ποιανού το μνημόνιο είναι καλύτερο, όταν η ανεργία παραμένει στο 28%, όταν χιλιάδες συμπολίτες μας αναζητούν το βραδινό δείπνο στα σκουπίδια; Είναι;
