Του ΑΡΗ ΠΕΤΑΣΗ
Παρά τις συνεχείς διαβεβαιώσεις (των συνεργαζόμενων υπέρ της διζωνικής) πως λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας σημαίνει και ενωμένη οικονομία η Διεθνής Τράπεζα και το ΔΝΤ δεν πείθονται. Αντίθετα, φαίνεται να αγωνιούν πως ΔΔΟ και ενωμένη οικονομία δεν ταιριάζουν. Για αυτό και δήλωσαν πρόσφατα πως χωρίς ενωμένη οικονομία η Κύπρος δεν θα τα καταφέρει.
Γνωρίζουν καλά πως μια ενωμένη οικονομία προϋποθέτει την ύπαρξη αποτελεσματικής κεντρικής κυβέρνησης που να μπορεί να αποφασίζει. Η ΔΔΟ λύση καθιστά την κεντρική κυβέρνηση φρικιό-zombie που θα βρίσκεται συνεχώς αντιμέτωπη με βέτο, ξεχωριστές πλειοψηφίες και ξένους περιπατητικούς/περιοδεύοντας δικαστές. Δηλαδή, μόνιμα παράλυτο κράτος όπως του Λιβάνου, που για δύο χρόνια τώρα δεν μπορεί να βγάλει πρόεδρο λόγω βέτο.
Η παράλυση αναπόφευκτα θα ενεργοποιήσει όλες οι φυγόκεντρες δυνάμεις των συνιστώντων κρατών με το τουρκικό να έλκεται προς την Τουρκία (για στήριξη) και το Ε/Κ χωρίς κρατική υπόσταση να ψάχνει απεγνωσμένα αλλά μάταια για κηδεμόνα. Με ΔΔΟ η παράλυση του κράτους θα είναι καθολική: πολιτικά, οικονομικά, διεθνείς σχέσεις, ενέργεια, κ.ο.κ. και με μηδέν πιθανότητα δημιουργίας ενωμένης οικονομίας: > Εάν ρωτούσαμε το πιο καταξιωμένο και ακέραιο διεθνή κονσάλταντ κατά πόσο η ΔΔΟ αποτελεί τον σωστό τρόπο λειτουργίας της κυπριακής οικονομίας θα εισπράτταμε ένα, “nonsense”!
Ανοησίες, γιατί σε μια χώρα 9,250 τ. χλμ δεν χωρούν δύο κράτη, τρεις κυβερνήσεις, δικέφαλες ποικίλες διευθύνσεις, τέσσερα κοινοβούλια, 48 δήμοι (vs ένα δήμο στο Σικάγο!), τρεις αστυνομικές δυνάμεις και 8,000 αστυνομικοί (Κύπρος:1 αστυνομικό για 135 πολίτες vs ΗΠΑ 1:800 πολίτες). Ο ακέραιος κονσάλταντ θα πρόσθετε πως οι καταναλωτές όλης της Κύπρου μαζί είναι λιγότεροι αυτών της Βηρυτού, 4% του Καΐρου και 6% του Λονδίνου. Άρα, ακόμα και ενωμένη η αγορά της Κύπρου θα αντιμετωπίζει προβλήματα κρίσιμης μάζας (το κακό των μικρών χωρών) -πόσω μάλλον χωρισμένη. > Παρά τη συσκότιση βρήκαμε και την ακόλουθη «γενναιόδωρη» σύγκλιση: «Ο καθορισμός της έκτασης του κάθε κράτους θα στηρίζεται στη βιωσιμότητα και την παραγωγικότητα του κάθε ιδρυτικού κρατιδίου».
Δηλαδή, το τούρκικο κράτος Κύπρου θα πρέπει να μπορεί να λειτουργεί με αυτάρκεια (stand alone). Βρέξει χιονίσει θα πρέπει να είναι βιώσιμο (viable στα Αγγλικά). Άρα, θα πρέπει να διαθέτει και δική του ξεχωριστή οικονομία. > Για να είναι βιώσιμο/stand alone το τούρκικο κράτος Κύπρου θα πρέπει να έχει δικές του ξεχωριστές δομές που να μπορούν να λειτουργούν ανεξάρτητα από την κεντρική κυβέρνηση-παρωδία της ΔΔΟ. Δηλαδή ξεχωριστή αστυνομία, δικαστήρια, αρχές ηλεκτρισμού και τηλεφωνίας, σχολεία-πανεπιστήμια και κυρίως τη δυνατότητα να συνάπτει συμφωνίες με τρίτες χώρες (δηλαδή, με την Τουρκία).
Κάτω από τέτοιες συνθήκες όμως το τούρκικο κράτος Κύπρου δεν θα μπορεί να είναι βιώσιμο μέσα σε μόνο 3.000 τ.χλμ περίπου. Εφόσον δεν θα θέλει συνένωση με Ε/Κ (ενιαία Κύπρο) αναπόφευκτα θα συνενωθεί με την οικονομία της Τουρκίας για να επιβιώσει. > Για να υπάρξει πέραν του μηδέν πιθανότητα βιωσιμότητας το λιλιπούτειου τούρκικο κράτος Κύπρου αναγκαστικά θα πρέπει: α.) να αυξήσει την κρίσιμη μάζα της αγοράς του (με περισσότερους εποίκους;), β.) να παράγει με πολύ χαμηλό κόστος με εισροή φθηνού εργατικού προσωπικού εποίκων μια και ο κατώτατος μηνιαίος μισθός στην Τουρκία είναι μόλις €424 και γ.) να κρατήσει όλη τη σημερινή κατεχόμενη γη (και στο μέλλον ενδεχομένως να ζητήσει και μέρος των ελεύθερων περιοχών) ώστε να διατηρεί μίνιμουμ οικονομικά δεδομένα. Για λόγους γεωργικής αυτάρκειας δεν θα μπορεί να επιστρέψει τη γη της Μόρφου και Μεσαορίας ακόμα και να θέλει. Κλείνοντας: όταν Βρετανοί/ΝΑΤΟ εφεύραν τη ΔΔΟ ήξεραν καλά πως θα κατέληγε σε παράλυση του κράτους και ότι εξυπακούεται από αυτό.
Πηγή: mignatiou.com
